Een koningslied gemaakt om te verbroederen, samen te zingen tijdens de inhuldiging (want Wim Lex wordt immers niet gekroond maar ingehuldigd!) opent de deksel van Neerlands spruitjeskookpan.
Man, man wat een (k)lucht is dat weer geworden.
Vol enthousiasme begon John Ewbank en moest na een hollands afzeikrondje de handdoek in de ring gooien. Het lied bevatte teveel taalfouten volgens een zichzelf neerlandicus noemende vlerk die bij De wereld draait door een podium kreeg om zijn vlaag van narcisme ten toon te spreiden.
Hele volksstammen leeghoofden bemoeiden zich er ook maar eens mee om een duit in de kleinburgerlijke centenbak van lolligheid te kunnen doen. Onder het mom van 'kijk mij eens nog leuker over het lied te schrijven' werd de strontkar over John en het lied leeggekieperd.
Had bij het begin van alle ellende ook maar 1 persoon in NL waar het merendeel van het volk tegenop kijkt gezegd dat het lied goed was, was 90% meegelopen en had de kleine foutjes voor lief genomen.
Het nationaal commite blijft dan toch achter het lied staan en roept iedereen op om de negatieve gedachten nu eens te laten varen en er samen een leuke dag van te maken.
Gelukkig ebde de hele ophef een weinig weg, tot aan vandaag.
Terwijl in elke provincie het lied zal klinken, toont Zeeland (de zeeuwse koren) zich op z'n smalst en blijkt vanwege de taalfouten het lied niet te willen zingen.
De hele azijnzeikerij begint weer van voren af aan.
Mag ik daar dan het volgende over zeggen?
Ja, dat mag ik!
Schapen en zeikers, ik schaam me diep voor de spruitjeslucht die verspreid wordt.
Ga eens wat voor elkaar doen en maak er een mooie dag van. Daar is het tenslotte voor. Wil je niet meedoen? Blijf dan thuis, doe de gordijnen dicht en laat je azijnzure kop niet zien!
Nederland o Nederland wat ben je lelijk op je smalst!
Ps. Deze vertoning heeft voor een nieuwe categorie gezorgd in dit blog 'Spruitjeslucht'. Welke artikelen u daarin gaat aantreffen laat zich wel raden.