Mijn standpunt - Meningen, standpunten over politiek, de samenleving ...

Het is bijna kerst en nu toch echt wel tijd om een kerstboom te gaan halen.

Dus op naar de schuur om de bijl te halen. Buiten is het wel een beetje koud, het vriest behoorlijk en er ligt een flink pak sneeuw. (Er staat een beetje wind, het is 5 graden boven nul en ik loop naar mijn auto op de parkeerplaats).

Door de donkere nacht rijd ik naar het bos. Het ziet er een beetje spookachtig uit, maar hé, ik ben een grote vent, dus dat moet toch wel gaan lukken. (In mijn warme auto met dubbele airbag en veiligheidsgordels om, rijd ik samen met de kinderen over een goed verlichte weg, naar het tuincentrum).

We stoppen midden in het donkere bos op een open plek en stappen uit. Gelukkig maar dat ik een forse pickup heb met sneeuwkettingen, anders waren we er nooit door gekomen. Er ligt wel een meter sneeuw. (Op de parkeerplaats zoek ik een plekkie en we stappen uit. Op weg naar de ingang nemen we een karretje mee voor de boom).

Samen met de kinderen bagger ik door de sneeuw met de bijl op m'n rug. Op zoek naar een geschikte boom. Zodra we op een open plek een prachtige boom zien, pak ik de bijl en begin met het omhakken van het enorme gevaarte. Ik roep voor het vallen nog even 'timber' en met een plof valt de boom in de sneeuw. (Helaas ben ik een beetje aan de late kant en uit de rij overgebleven bomen kiezen we samen de mooiste uit die ik oppak en in het karretje zet).

Na een half uur trekken en sleuren komen we eindelijk bij de auto aan en rijden voldaan en moe weer naar huis. (Ik duw mijn karretje door de gangpaden naar de kassa om een half uur in de rij te wachten en het geblér van vervelende kinderen aan te horen).

Terwijl ik de oprit oprij wacht mijn schat al bij de deur. Ze heeft voor ons allemaal al lekkere warme chocolademelk klaargemaakt en binnen brandt een knapperig haardvuur. (De kinderen stuiven naar binnen nadat ik de auto op de parkeerplaats heb gezet. Ik zal de boom dus alleen naar binnen moeten brengen. Binnengekomen waarschuwt mijn vrouw me uit te kijken en geen rommel te maken met de naalden en de modder die om de pot van de boom zit. Een kop warme chocola ... ).

Vol trots plaats ik de boom in de grote kamer en we staan er allemaal even bewonderend naar te kijken. (Het magere scharminkel dat door moet gaan voor een kerstboom, staat zo zielig boom te wezen, dat je je de gezichtjes wel kunt voorstellen).

Moe maar voldaan plof ik in de fauteuil en leg m'n voeten lekker voor het open haardvuur om lekker bij te komen. (Ik krijg de opdracht om de stofzuiger te pakken en de rommel op te ruimen terwijl de kinderen onder aanvoerig van moeders, de boom optuigen, voor zover dat nog gaat).

Een gelukkig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar!

Kerst, u kent dat wel, die vrolijke gezellige tijd vol met lichtjes, de warmte in huis en een gevoel alsof je van de hele wereld houdt.

Nou kan ik u vertellen dat dat laatste weer heel snel wordt rechtgezet door onze o zo aardige en behulpzame medemens.

Inkopen doen is sowieso al een crime, maar met kerst lijkt het wel alsof het merendeel van de vrouwelijke bevolking in te kleine of te grote boodschappenautootjes nog voor de wereldondergang hun boodschappen binnen moeten zien te krijgen.

Charmant zijn vrouwen achter het stuur al lang niet meer. De heer in het verkeer blijkt steeds vaker toch een echte man te zijn.

Als ware bezetenen jagen ze hun autootje door smalle straatjes, drukken door en nemen geen rücksicht op wie dan ook. Van stress vertrokken koppies staren je net boven de stuurrand aan alsof je ze net van hun meest begeerde speelgoed hebt berooft, als je het lef hebt je voorrang op te eisen.

Ja zelfs in de buurt van scholen gedragen ze zich als ware aso's en scheuren met een blinde blik over verkeersdrempels waar je maar 30 mag.

Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen duwen ze hun blikkies op de meest krankjoremme manier in te smalle vakjes en smijten de deur open zonder ook maar acht te slaan op de deuken en krassen die ze achterlaten in de auto van de ongelukkige buurman.

Snel wordt een karretje geratst uit de rij en hup op naar het eerste gangpad van de super.

Alsof de hele winkel leeg is duwen en trekken ze de piepende wagentjes door de paden, op zoek naar de koopwaar. Haastig en gejaagd, om dan plotseling volledig het pad te blokkeren op de plaats waar ze het schap en de inhoud bestuderen. Op een gemak en met een arrogantie ten opzichte van de winkelende medemens die aandringt om het pad vrij te maken, die zijn weerga niet kent.

Heeft het blokkerende subject een bekende getroffen en een praatje aangegaan, vergeet het dan maar, je kunt net zo goed ter plaatse dood neervallen voor men van plan is om ook maar een millimeter opzij te gaan.

Eenmaal door de paden en het inkooplijstje heen, vormt men lange rijen voor de kassa met een strakgetrokken bekkie en een chagrijn, die er van kilometers vanaf te lezen is.

Even aanduwen als het niet opschiet is ook niet ongewoon, sta je daar en voel je opeens een scherpe pijn door je hielen als men achteloos het karretje nog meer eens een zet richting kassa geeft. Soms jeuken mijn handen, maar een venijnige blik achterom en een goed gerichte grauw doen wonderen, soms.

Mij ontsnapt een diepe zucht als ik eindelijk weer veilig in mijn auto zit en op weg kan naar huis. Eindelijk voorbij aan de horde inkopers van het vrouwelijk geslacht.

De ellende om van een parkeerplaats af te komen en de nu slenterende vrouwen op weg naar hun blikkie, zal ik u maar besparen, u snapt het wel.

Kerst een hele fijne, en denk eens aan uw medemens, daar is het kerst voor, niet om overhoop gereden te worden in de jacht op meer en nog meer.

subtitel:Het vingertje van Bos

In het tv-programma 'De wereld draait door', deed Wouter Bos weer eens rake uitspraken over het pleps.

De gehele kredietcrisis en de ellende waarin we ons nu bevinden is te wijten aan: U, de burger.

U bent degene die steeds meer wil, die steeds gevaarlijkere financiële risico's neemt en de banken dwingt tot nog vreemdere constructies. Constructies die de banken zelf eigenlijk helemaal niet aan u willen aanbieden.

U bent de schuldige hoort U?

Bos, ben je nou helemaal van de pot gerukt?

Wie bedenkt die constructies en spiegelt burgers torenhoge winsten voor?

De banken.

Voor welke tovenaars en goochelaars met geld, moest een bijsluiter bedacht worden om de klant te beschermen?

De banken.

Wie is er zo arrogant dat het langzaam aan boven het pijnlijke begint uit te stijgen, ja zelfs ronduit walgelijk begint te worden?

Zelfs met een bank die onderuit gaat, torenhoge schulden opbouwt, waarmee burgers worden opgezadelt in de roes van 'nooit genoeg' hebben zij, de managers en directeuren, de schaamte voorbij, nog het lef om feestjes te vieren, te volharden in hun absurde bonussen en de benodigde lijntjes.

Wie is hier schuld aan een val van een totaal verrot systeem?

Juist, De Banken en De Overheid voor een falend toezicht. U dus meneer Bos.

Maar het is gemakkelijker met het vingertje te wijzen naar anderen en de directe kring in bescherming te nemen. Want, je weet immers maar nooit waar je als ex-minister nog aan de bak kunt.

Neem nou Zalm, als ex koffertjesdrager, mag deze nu met een absurd hoog loon, waarvan we toch hadden afgesproken dat het niet hoger mocht zijn dan zoveel keer het inkomen van Jan Peter (de Balkennorm), een bank gaan redden.

Die afspraken, die zo keihard neergelegd waren, gelden dus niet voor Zalm. Immers hij moet het toch met veel minder gaan doen dan hij in het zakenleven zou kunnen verdienen!?

Laat me niet lachen.

Als meneer Zalm daadwerkelijk zoveel loon misloopt om deze 'ondankbare taak' te gaan verrichten en de redder wordt van een bank in nood, dan mag er wat mij betreft wel een Aureool aan hem worden uitgereikt voor zijn nobele onbaatzuchtige inzet.

Waar meneer Bos, blijft de geloofwaardigheid van dit kabinet en de zaken waar ze voor staat, als u tegen de een roept dat hij niet mag grabbelen en de ander helpt zijn handje in de snoeppot te steken?

Waar blijft die geloofwaardigheid als u nu de burger de schuld toeschuift van alle misère die toch echt ontstaan is door de hebzucht van managers en directie van de banken?

Geen bonus is immers groot genoeg, niets is te gek, zelfs als ze er een enorme puinhoop van maken.

Waar blijft die geloofwaardigheid als bewindslieden blijven grabbelen in de grote pot die de burger opbrengt, ja zelfs zichzelf meer toekennen in slechte tijden. Het zoet voor zich behouden en het zuur de burger weer te slikken geven?

Ik kan het u zeggen meneer Bos, die blijft nergens!

Keer op keer komt de RVZ, Raad voor de Volksgezondheid en Zorg, met meldingen dat de kosten voor de zorg de pan uitreizen.

Mijn standpunt daarbij is deze:

Als je als overheid betaalbare zorg wilt garanderen, zul je deze ook moeten organiseren.

Het loslaten van de zorg, het privatiseren, heeft alleen maar ellende gebracht.
Kosten staan in geen verhouding meer tot de daadwerkelijk geboden zorg. Zwaar betaalde managers maken er een rommeltje van en laten het zelfs zover komen dat ziekenhuizen failliet dreigen te gaan.

Als voorbeeld zouden de heren in Den Haag eens moeten kijken naar een land als 'Dubai' waar de gezondheidszorg op een hoog niveau ligt en de vele overheidsziekenhuizen gratis eerste hulp bieden. Dit in tegenstelling tot de particuliere ziekenhuizen waar de prijzen vrij hoog liggen.

Ook hier is het de commercie die er een potje van maakt. Er zal echt gesnoeid moeten worden in onze commercieel geworden zorg om deze ook over jaren nog betaalbaar te houden.

Heren in Den Haag, het woord, of liever de daad is aan U.

Leg niet langer de druk op de burger door een systeem te blijven ondersteunen dat alleen maar meer en hogere bijdrages vraagt van de burger. Maar verander nu eens daadwerkelijk wat!